بررسی آگاهی و عملکرد کارشناسان فیزیوتراپی نسبت به بیماری استئوپروز در شهر تهران، ۷۹ – ۱۳۷۸

سابقه و هدف : بیماری پوکی استخوان ازمهمترین بیماریهای دوران میانسالی و کهنسالی است که در دو دهه اخیر با بهبود وضعیت بهداشت و افزایش طول عمر، شیوع بیماری و عوارض ناتوان کننده وجبران ناپذیرآن مورد توجه قرارگرفته است.فیزیوتراپی در پیشگیری، درمان، توانبخشی و کاهش عوارض ناتوان کننده بیماری نقش مؤثری دارد. با توجه به تأثیر فیزیوتراپی در این بیماری آگاهی و عملکرد کارشناسان فیزیوتراپی نسبت به پوکی استخوان در شهر تهران در سال 79 – 1378 بررسی گردید. مواد و روش ها : اطلاعات توسط پرسشنامه و به شیوه مصاحبه جمع آوری شد. شیوه نمونه گیری تصادفی بود و مناطق بررسی با قرعه کشی از بین 20 منطقه شهر تهران انتخاب شدند. از 125 فیزیوتراپیت، 73 مرد و 52 زن با میانگین سنی (؟ انحراف معیار) 7/6 ؟ 1/33 سال و میانگین سابقه کار 1/6 ؟ 1/8 سال در این تحقیق وارد شدند. یافته ها : میانگین امتیاز آگاهی 6/3 ؟ 8/5 و میانگین امتیاز عملکرد 2/3 ؟ 1/12 بود. نتیجه بدست آمده از امتیاز آگاهی و عملکرد فیزیوتراپیستها نشان داد که 20% آگاهی خوب، 58% آگاهی نسبی و 22% آگاهی ضعیف داشتند، همچنین 23% عملکرد خوب، 58% عملکرد نسبی و 19% عملکرد ضعیف داشتند. 82% نمونه ها فیزیوتراپی را در پیشگیری، 72% در درمان و 57% در توانبخشی عوارض بیماری مؤثر دانستند، ولی در شراط فعلی عملکرد فیزیوتراپی را 72% نمونه ها در توانبخشی، 2% در پیشگیری و 2% به درمان علتی محدود می دانستند و 24% معتقدند فیزیوتراپی در شرایط فعلی، نقشی در درمان بیمار (پیشگیری، درمان و توانبخشی) ندارد. نتیجه گیری و توصیه ها : بررسی ناشن داد آگاهی و عملکرد کارشناسان در مورد بیماری اسئوپروز نسبی است. برای ارتقاء سطح آگاهی و عملکرد، لزوم توجه به آموزش بیماری در سطح دانشگاه و تشکیل دوره های باز آموزی بعد از آن ضروری به نظرمی رسند.